Nośniki LTO powinny zawsze posiadać unikalny identyfikator lub numer. W przypadku używania wielu nośników w procesach tworzenia kopii zapasowych i archiwizacji danych warto zdefiniować zakres numeracji, w którym nowe taśmy LTO będą otrzymywać kolejne numery. Każdy identyfikator powinien składać się z ośmiu znaków alfanumerycznych - pierwsze sześć można wybrać dowolnie, natomiast dwa ostatnie oznaczają standard nośnika LTO, np. L1, L2 aż do L8, L9. Przykładowy zakres standardowej numeracji to BD0001L8, BD0002L8 itd.
Identyfikatory nośników (czyli dwa ostatnie znaki) mają następujące oznaczenia:
L3 = 3. generacja, L4 = 4. generacja, L5 = 5. generacja, L6 = 6. generacja, L7 = 7. generacja, L8 = 8. generacja, L9 = 9. generacja, LT = 3. generacja WORM, LU = 4. generacja WORM, LV = 5. generacja WORM, LW = 6. generacja WORM, LX = 7. generacja WORM, LY = 8. generacja WORM, LZ = 9. generacja WORM
Kasety czyszczące różnią się nieco od standardowych, ale również muszą być łatwe do zidentyfikowania i przypisane w bibliotece taśm LTO. Zazwyczaj mają kod w formacie „CLNxxxLx” (np. CLN001L9, CLN002L9 itd.).
System biblioteczny:
Producent + model, np. HPE MSL4048